Our Anniversary!

Daisypath Anniversary tickers
Lilypie First Birthday tickers

Follow Me ;)

Monday, October 1, 2012

Pertemuan itu...

tanggal bape haribulan aku tak ingat.. tapi pada tahun 2007.. pertama kalinya aku menjejakkan kaki dibumi kenyalang. perasaan aku masa tu? macam-macam ade... takut, seronok, tapi yang takut lebih banyak dari seronok. sebab pertama kalinya juga aku naik kapal terbang sorang-sorang. zero experience.

ok aku tipu sebenarnya.. bukan tahun 2007.. tapi tahun 2008.... setelah menyemak balik blog aku ni.. wakakak ya ampun.. konpiden like he** je ko ni kan mak cik... huhuhu... kejadian yang sebenarnya berlaku pada 24 jan 2008.. kalo tak caye.. ha tengok SINI  siap scan boarding pass tu... wakakaka lawak lawak

tapi pengalaman aku naik flight buat pertama kalinya.. memang biasa je la nye pun.. ingatkan susah beno nak naik kapai tobang... macam-macam cerita aku dengar sebelum nak naik tu.. susah nak check in la.. byk prosedur la.. takut kena tinggal flight la.. hahah macam-macam la... walhal.. relek je aku check in.. scan bag.. boarding.. yang pentingnya jangan sombong nak bertanya yer..

banyak 1st time yang berlaku masa hari tu... aku 1st time naik flight.. 1st time pergi lcct, 1st time jejak kaki kat bumi sarawak, 1st time jumpa my love jugak... ceeeeee... sebenarnya tu la motipnya pon.. haha
sebenarnya aku ngan bofren aku tu kenal dalam tahun 2007.. tp tak pernah jumpa pon.. gamba pon tak penah tengok. kebetulan abang aku dok sarawak.. aku pon nak merasa pergi sana... dan kebetulan juga kami bersua muka.. cewahhh... memula aku malu.. cuak... eceh.. macam la jumpa face to face.. padahal aku tengok dia main hoki kat kuching tu je... jauh tuuu... hahah...

tak sangka.. dari kenalan.. rasa macam main-main je.. ye la masing-masing duduk jauh... tak main la dating tiap-tiap minggu ni... memang aku tak sangka.. hubungan kami sampai ke jinjang pelamin.. *wink wink~
sepanjang perkenalan kami sebelum diijabkabulkan.. memang banyak peristiwa yang kami alami... kesabaran dari aku memang kena ada. jarak jauh ni macam-macam boleh jadi.. aku tak tahu kenapa aku suka dia.. takde la seensem aaron aziz.. manis juga ada..  *bajet nak ensem je kannn??? hahaha

nak kata romantik? idak ponnnn... aku je asik mintak itu ini kat dia kalau tiba hari jadi aku... hahah kalau tak mintak kompom tak dapat... ish3x.. apa yang terbaik ada pada diri kekasih ati aku tu.. aku je yang tahu.. baik ke buruk ke.. skang aku kena redho je.. takde makna ko nak cari pengganti dah.. wakaka..

adeh... entry ni sepatutnya jalan cerita dia mesti wat orang touching touching kan.. sebab ianya khas untuk anniversary aku.. tapi aku tak reti la nak wat ayat macam tu..

da setahun lebih kami bersama... terus dia cakap nak hantar rombongan meminang.. see???? takde ayat lamaran ponnnn... main redah je.. hahaha.. cuba la tanya.. will u marry me?? adehhh berangan je la makcik... takpe la.. janji semuanya selamat dan direstui ye tidok? lepas setahun bertunang.. kami pon diijabkabulkan... masa akad nikah tu pon ... tiba-tiba tok kadi kata nak wat cepat.. lepas maghrib. sepatutnya lepas isyak... ape lagi.. kelam kabut sket la.. kekasih hati tu pon dok gabra masa akad.. tak ingat bape kali dia dok lafaz.. baru sah... haha...

alhamdulillah.. kami dah disahkan menjadi suami dan isteri.. weee... seronot.. tapi macam tak pecaya pon ade.. aku da kawin??

abg aku yg jadi wali =) 

cincin nikah.. 

sweet tak? =)

yg ni bergambar sebelum pergi masjid... cuak oii

ni tengah tahan gabra... huhu gigil tangan masa ni.. *uih kuruihnya muka aku... skang ni pesal tak nmpk mcm ni ek? haha
lepas da selesai akad nikah... balik rumah ada kenduri makan-makan sket malam tu.. masa tu.. aku ngan hubby macam malu-malu lagi.. ceeewahhh... tengok dari jauh je... pastu senyum-senyum... hahaha poyooo... pastu dia balik ke homestay yang dorang sewa. keesokkannya hari terbesar lagi... hari persandingan kami =) weee...

masa nak bersanding ni nervous gak.. wahh banyak beno nervousnya.. of kos la bebbb! kalau korang da merasa kawin.. korang mesti tau.. kan kannn... hehehe..

hari tu ada upacara sword barrel ... da menjadi satu kewajipan kepada pegawai tentera yang kawin akan buat upacara sword barrel ni.. lalu bawah pedang katanya... pada aku.. tu satu penghormatan buat aku dan keluarga.. orang-orang kampung pon jarang tengok kejadian yang macam ni.. penah sekali jadi kat rumah mak aku ni masa abang aku kawin... eh ade ke? eh tak pasan.. huhu tak ingat.. rasanya ade kot.. perasaan aku masa tu bangga je.. lalu bawah pedang.. smart je ok.. hubby pakai uniform je.. jimat duit nak sewa baju.. haha.. aku lak pakai kebaya putih.. cantik kebaya tu.. sebab tu aku pilih.. hehe.. masa tu rasa macam raja wooo.. ye la nama pon raja sehari.. jadi perhatian abis.. org tu amik gambar.. org ni amik gambar.. suma tengok ktorang je..  ish.. dok terkenang masa kawin dulu rasa macam melayang-layang je skang ni.. bibir ni dok sengeh je dari tadi.. heee...

abe2 ni tak semuanya single tauuu... heheh

heeee =)

heeee lagi... tapi kek tu tak dapat makan...sbb da abis eeeerrrghhh
alhamdulillah... jodoh kami kekal sampai kehari ini.. dan semoga kekallah selama-lamanya... buat anakanda Qaisara... walaupun anakanda tiada disisi kami... tapi anakanda sentiasa berada dihati kami.. kerna anakanda ialah tanda kasih antara kami berdua... terima kasih Allah...

skang ni bofren aku da jadi suamiku.. terima kasih hubby.. =)

3 comments:

Unknown said...

masa mak chu kawin ni kitaorg ada g.
kitaorg bermalam ramai2 kat rumah achik miah, air tawar..

Unknown said...

ye ke? bukan masa tu sibuk ur bro nk kawin ke?

Unknown said...

karet susu.. buat la blog.. bole la i baca blog u plak.. hehe